Οι αντιφάσεις μιας μέρας!
Την Δευτέρα στις 21/10 πραγματοποιήθηκε στο Βαθύ της Σάμου συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια, στην οποία καλούσαν, με απεργιακές στάσεις, τα εκπαιδευτικά σωματεία (ΕΛΜΕ – ΣΕΠΕ) του νησιού, αλλά και το ΝΤ της ΑΔΕΔΥ, σε ένδειξη συμπαράστασης στην εκπαιδευτικό που διώκεται, ύστερα από μήνυση και αγωγή που κατέθεσε ο σύλλογος γονέων του Άνω Βαθέως, επειδή στην ουσία, υπερασπίστηκε το δικαίωμα των προσφυγόπουλων στην μόρφωση.
Αν και σχετικά μαζική για τα δεδομένα της περιόδου (περίπου 80 άτομα παρευρέθησαν- στην πλειοψηφία τους εκπαιδευτικοί), η κινητοποίηση ήταν ενδεικτική της γενικής αποσυγκρότησης του κόσμου και της κατάστασης που επικρατεί στα σωματεία. Μέλη των ΔΣ απουσίαζαν και το μοναδικό πανό που υπήρχε στη συγκέντρωση ήταν αυτό των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών που προσπάθησαν με ντουντούκα και συνθήματα να δώσουν μορφή κινητοποίησης και βέβαια το απαιτούμενο περιεχόμενο στη συγκέντρωση. Ωστόσο η προσπάθεια αυτή δεν στηρίχτηκε όχι μόνο από τις κυβερνητικές (πρώην και νυν) παρατάξεις (που βασικά τα μέλη τους απουσίαζαν, ενώ η ΔΑΚΕ δεν δίστασε να αναγνωρίσει και «δίκιο» στους ενάγοντες που «προσβλήθηκαν» από τη διωκόμενη…) αλλά ούτε και από αυτές που αναφέρονται στο κίνημα. Στις δυνάμεις αυτές περισσεύουν οι «νομικές προσεγγίσεις» του ζητήματος και η ψευδαίσθηση της οχύρωσης πίσω από την ανύπαρκτη τελικά «παιδαγωγική ελευθερία». Και λείπει εκκωφαντικά η πολιτική και κινηματική διάσταση του που είναι βέβαια η κύρια στη βάση της οποίας τα σωματεία μπορεί και πρέπει να κινητοποιηθούν απευθυνόμενα στο λαό. Ακόμα χειρότερα οι δυνάμεις αυτές δείχνουν και «ενόχληση» από την προσπάθεια των ΑΚΕ να δώσουν πολιτικό αγωνιστικό στίγμα και χρώμα στη συγκέντρωση.
Σε αυτή τη βάση απέτρεψαν και το ενδεχόμενο ο κόσμος της συγκέντρωσης να πάει με πορεία από τα δικαστήρια στην κεντρική πλατεία της πόλης και τον οδήγησαν να περπατήσει βουβά και από ….το πεζοδρόμιο. Βεβαίως και καθώς η έκδοση απόφασης αναμένεται μετά από αρκετούς μήνες το σίγουρα «κρατούμενο» είναι η ομηρία της συναδέλφισσας από τις επιλογές του κράτους και της κυβέρνησης.
Αξιοσημείωτο ωστόσο της κινητοποίησης είναι η έκδοση δίγλωσσης ανακοίνωσης για τα δικαιώματα των προσφύγων από την ΕΛΜΕ , ανακοίνωση που προτάθηκε στο ΔΣ της ΕΛΜΕ από τις Αγωνιστικές Κινήσεις. Η πρόταση έγινε στη βάση των γεγονότων των προηγούμενων ημερών που έχουν παρακινήσει τους ξεριζωμένους σε καθημερινές διαμαρτυρίες και κινήσεις. Η ανακοίνωση αυτή μοιράστηκε σε πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονταν στο κέντρο της πόλης και βρήκε πολύ θερμή και συγκινητική υποδοχή από αυτό τον κατατρεγμένο κόσμο. Η κίνηση αυτή που έγινε κόντρα στη θέση των καθεστωτικών παρατάξεων και με μπόλικη απροθυμία από αυτές που υποτίθεται ότι συμφώνησαν ήταν ένα πρώτο μικρό βήμα, απέναντι στην τρομοκρατία που επιχειρείται να επιβληθεί, και στην αναγκαία κατεύθυνση της κοινής πάλης εργαζομένων και προσφύγων/μεταναστών.
Ήταν επίσης στον αντίποδα του συλλαλητηρίου που λίγες ώρες μετά διοργάνωναν οι κυρίαρχες δυνάμεις (Δήμος, Περιφέρεια, Μητρόπολη, Επιμελητήρια κλπ) με το αίτημα της «αποσυμφόρησης». Συλλαλητήριο στο οποίο έσπευσε να συμμετάσχει το ΠΑΜΕ , όχι πλέον ως συνδιοργανωτής όπως τον περασμένο Φλεβάρη, για να υπερασπιστεί την ….ολοκληρωμένη γραμμή του «πλήρους απεγκλωβισμού» που οι σύμμαχοι του-που έχουν πλέον αναφορά στην κυβερνητική εξουσία- τη μετέτρεψαν σε «αποσυμφόρηση». Γι αυτό δεν του έδωσαν και το λόγο στα μικρόφωνα του συλλαλητηρίου τους και έμεινε βουβό στη συγκέντρωση να ακούει το δήμαρχο της Ανατολικής Σάμου να θέτει ως στόχο- αφού γίνει η αποσυμφόρηση-, την επαναφορά στο δημαρχείο της σημαίας της ΕΕ «που οι αξίες της μας εμπνέουν…»
Το συμπέρασμα από όλα αυτά είναι προφανές: Ο αρνητικός συσχετισμός ολοένα και περισσότερο «συμμορφώνει» τις δυνάμεις της συνδιαλλαγής, αλλά ταυτόχρονα ολοένα και περισσότερο απαιτεί πολιτική αγωνιστική συγκρότηση και πάλη!
